Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ



Ως κάτοικος Λάρισας, έχω τη θέληση να παρουσιάσω το θέμα της προ-τελευταίας πορείας διαμαρτυρίας στην Λάρισα, όπως παρουσιάστηκε μέσα από την τοπική εφημερίδα «Ελευθερία». Αυτή τη στιγμή έχω μπροστά μου την χθεσινή έκδοση 10/10/2008 και το μάτι μου πρώτα από όλα πάει στην εικόνα. Υπάρχει στο κέντρο μια τεράστια φωτογραφία με λεζάντα «Προληπτική καταστολή!» με μεγάλα μαύρα γράμματα και ένα θαυμαστικό. Μέσα στην εικόνα παρουσιάζεται μια πορεία νεαρών μαθητών, ενώ μπροστά φαίνεται το μισό σώμα ενός αστυνομικού, προφανώς για να καταλάβουμε ότι τα ΜΑΤ ήταν εκεί για να επιβάλουν την τάξη.
Παραδίπλα στην πιο μικρή εικόνα διαβάζω μια μικρότερη λεζάντα που αναφέρεται στις συλλήψεις αθώων περαστικών, ενώ στην φωτογραφία απεικονίζονται δυο αστυνομικοί και ένας ασφαλίτης όπου την ώρα του φλας, στεκόντουσαν δίπλα από έναν νεαρό (αυτό κατάλαβα από το προφίλ, διότι το πρόσωπό του δεν φαίνεται) που ήταν πεσμένος κάτω με τα γόνατα στον άσφαλτο και δεμένα τα χέρια με χειροπέδες πίσω στη πλάτη. Κάνοντας μια ανάλυση κειμένων της 1η σελίδας, διαπιστώνω το χάος που επικρατούσε στην πόλη. Ταυτόχρονα διάβαζα και άλλες λεζάντες:

«Οι έμποροι βγήκαν στους δρόμους με τα καδρόνια για να διαφυλάξουν τις περιουσίες τους από νεαρούς που για μια ακόμα νύχτα σημάδευαν μόνο τις τράπεζες»
«Κάλεσμα Κ. Τζανακούλη και Ν. Τζίκα να βγουν οι πολίτες στους δρόμους»

Η εμφάνιση περίπου 500 νεαρών ατόμων, οι οποίοι για δεύτερη συνεχή νύχτα πραγματοποιούσαν επιθέσεις σε καταστήματα εμπορικά και τραπεζικά ( Εθνική, Μillenium, ΗSBC, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο) εξόργισαν τους έμπορες. Στα κείμενα οι έμποροι παρουσιάζονται πως αυτοί έχουν πάρει τον ρόλο της αστυνομίας στα χέρια τους, διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να διαφυλάξουν τις περιουσίες τους. Επίσης, οι ίδιοι ακολούθησαν τη διμοιρία των ΜΑΤ όπου τους επέτρεπαν να επιτεθούν κατά των διαδηλωτών, ενώ υπήρξαν και συλλήψεις διαδηλωτών από τους εμπόρους. Θέλω να αναφερθώ συγκεκριμένα και στην προσωπική μου εμπειρία, όταν το βράδυ της Δευτέρας και της Τρίτης κάτω από το σπίτι μου στην Ηρώων Πολυτεχνείου με Φαρσάλων, νεαροί προσπαθούσαν να σπάσουν τζάμια στα γύρο καταστήματα και να βάλουν φωτιές στους σκουπιδοτενεκέδες.
Κοιτάζοντας από το γωνιακό παράθυρο του σπιτιού, δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος κυνηγάει ποίον. Βγήκα στο μπαλκόνι για να έχω καλύτερη οπτική επαφή για το τι γίνεται αλλά όταν αντίκρισα τους άνδρες των ΜΑΤ με την πυροσβεστική λίγο πιο πέρα από το μπαλκόνι, πανικοβλήθηκα και έκλεισα τα πατζούρια. Μετά από λίγο έριξαν δακρυγόνα, ο θόρυβος ήταν πόλυ δυνατός, τρόμαξε ο μεγάλος μου γιος (αλήθεια είναι πως κι εγώ τρόμαξα λίγο) και επειδή φοβόταν και ήταν έτοιμος να κλάψει αναγκάστηκα να τηλεφωνήσω στον σύζυγο για να έρθει σπίτι μπας και ηρεμίσει. Κατάλαβα ότι για την δική του ασφάλεια και προστασία, επιζητούσε μόνο την ανδρική παρουσία, όταν του είπα να μη φοβάται διότι ήμουνα εγώ δίπλα του, αρνήθηκε τις δυνάμεις μου (γυναίκα/αδύναμη).
Στην συνέχεια, θα περάσω και πάλι στο θέμα της εφημερίδας. Οι έμποροι απεικονίζονται ως βοηθοί της αστυνομίας. Η εμφάνιση εκατοντάδων εμπόρων στο κέντρο της Λάρισας, προκάλεσαν αμηχανία στους νεαρούς διαδηλωτές, οι οποίοι διαλύθηκαν μετά από αντιδράσεις καταστηματαρχών και άγριες διαθέσεις τους. Οι τελευταίοι παρουσιάζονται ως μια ενεργή ομάδα που αντικατέστησε τις αστυνομικές δυνάμεις, διότι μόνο αυτοί μπόρεσαν μετά από πολύ ώρα να ηρεμίσουν την κατάσταση. Την Τρίτη το πρωί, οι έμποροι και οι καταναλωτές που βγήκαν στην αγορά, αντίκρισαν τις απίστευτες εικόνες καταστροφής. Αναφέρουν ότι η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου, βοήθησε και αυτή από νωρίς να καθαριστούν οι δρόμοι από τα γυαλιά, πέτρες και τούβλα.
H εφημερίδα τονίζει, ότι ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Λάρισας, Νίκος Τζίκας είπε ότι: «Τέτοια φρικτή εικόνα δεν έχει δει ποτέ ξανά στη ζωή του». Για τις τεράστιες καταστροφές των τραπεζών οι διευθυντές και εκπρόσωποι αυτών των καταστημάτων επισκέφτηκαν την Αστυνομική Διεύθυνση Λάρισας, προκειμένου να στοιχειοθετηθούν μηνύσεις και να καταγραφούν στοιχεία για την καταστροφή. Όσον αφορά την εξυπηρέτηση των πολιτών η εφημερίδα ενημερώνει ότι η εξυπηρέτηση θα γίνει σε υποκαταστήματα συνοικιών που είναι μακριά από το κέντρο και δεν έχουν υποστεί ζημιές.

Να σημειώσω ότι κάποιες επιθέσεις και πορείες διαμαρτυρίας μετά τον θάνατο του 15χρονου μαθητή σημειώθηκαν και εκτός συνόρων. Άγνωστα άτομα προξένησαν μικρές ζημιές στην είσοδο του γενικού προξενείου της Νέας Υόρκης, επίθεση με μολότοφ έγινε στο ελληνικό προξενείο στη Μόσχα, ενώ κάποιες άλλες ζημιές έγιναν και στη Φρανκφούρτη. Όλο ακούμε τώρα τελευταία για κατηγορίες προς τους αναρχικούς. Έχουμε όμως την πλήρη επίγνωση, τι ακριβός εστί αναρχία? Η αναρχία λοιπόν, όπως διατυπώνεται μέσα από το βιβλίο "Η μεγάλη περιπέτεια του Μαρξισμού" του Βασίλη Ραφαηλίδη, λέει ότι είναι μια κατάσταση φυσική. "Κάθε φυσιολογικός άνθρωπος δεν μπορεί παρά να νιώθει άσχημα όταν κάποιος ή κάποιοι προσπαθούν, να περιορίσουν την φυσική τάση του κάθε ανθρώπου, να φέρεται φυσικά. Η εξουσία είναι κάτι το παρά φύση. Στην φύση δεν υπάρχει εξουσία, υπάρχει ηγεσία. Ηγέτης είναι αυτός που ηγείται, που προηγείται και δείχνει τον δρόμο στους άλλους για να μη χαθούν..."

Πηγές:


www.eleftheria.gr

3 σχόλια:

Γεράσιμος Τσιμπλούλης είπε...

Μήπως τελικά δεν έχουμε ηγέτες; Μήπως όλοι ευθυνόμαστε για τον κόσμο που δημιουργήσαμε και θα παραδώσουμε στα παιδιά μας; Ένιωσα και γω μια αναστάτωση, μα όχι φόβο σαν βρέθηκα πρόσωπο με πρόσωπο με τους κουκουλοφόρους την ώρα που μου ζητούσαν ευγενικά να κάνω όπισθεν με το αυτοκίνητό μου για να μην φάω καμιά πέτρα. Ήταν την ώρα που κατέβαζαν τις τζαμαρίες τράπεζας. Και οι πολίτες παρακολουθούσαν...μήπως η τραπεζική θηλιά των δανείων τους έκανε "ηθικούς" αυτουργούς;

Kimon είπε...

Ειλικρινά υπέροχο κλείσιμο!
Ζήτω ο Ραφαηλίδης!
Ζήτω ο Μισέλ Πάμπλο!
Ζήτω τα παλιά μας έπιπλα!

*Γεράσιμε,είναι εσκεμμένα τα αυτάκια ("") στο ηθικούς;

Έλενα Σιδέρη είπε...

Μαριάννα μου ελπίζω ο γιος σου να ηρέμησε λίγο.Πολλοί μοιράζονται αυτή την την αίσθηση που έχει εσύ που νιώθεις ότι σου λείπει κάτι από την εικόνα και ψάχνουν την πραγματικότητα όπως εσύ βγήκες στο μπαλκόνι να δεις τι συμβαίνει. Μήπως όμως απλά τώρα έγινε πιο απτό αυτό που τόσο καιρό λάμβανε χώρα?